Džamija Namazđah, poznata i kao Mezjah Džamija ili Velika Džamija, jedan je od najznačajnijih spomenika grada Ulcinja i simbol islamske kulturne baštine.
Sagradio ju je 1728. godine Hadži Sulejman Mujali, značajna ličnost u gradu. Ova džamija ima bogatu istoriju i jedinstvenu arhitekturu koja odražava islamski koncept tog vremena.
Arhitektura džamije je karakteristična za tradicionalni stil 18. vijeka, sa visokom munarom koja se ističe u urbanom pejzažu Ulcinja.
Ulcinjani i danas koriste riječ Mezđah u značenju trg, pijaca ili čaršija.
Dok drugi sličan naziv “Namazđâh”, koristi se u smislu otvorenog prostora za molitvu, naglašavajući njegovu važnost za imolitvu i islamsku zajednicu.
Zgrada je građena od kamena, sa kamenom munarom koja je opstala kroz vekove. Podjednako impresivna je i unutrašnjost džamije, sa drvenim plafonom i mahfilom oslonjenim na drvene stubove, stvarajući toplu i prijatnu atmosferu za vjernike.
Džamija je decenijama bila centar vjerskog života u Ulcinju, služila je ne samo kao bogomolja, već i kao centar islamskog obrazovanja, a uz nju se nalazi i medresa, mahkeme (šerijatski sud), Beledije, Sahat Kula kao i vakufske radnje. To je pomoglo očuvanju i prenošenju islamskog znanja i kulture s generacije na generaciju.
Uprkos tome što je oštećena u zemljotresima i podvrgnuta je nekoliko restauracija, Mezjah džamija je i dalje u dobrom stanju, te i dalje predstavlja orijentir za muslimansku zajednicu. Posljednja restauracija fasade džamije 2011. godine, kao i zamjena krova, unutrašnjosti i uređenje abdes’hane 2023-2024. godine, doprinijeli su očuvanju njene arhitektonske ljepote.
Džamija je od strane Uprave za zaštitu spomenika Crne Gore klasifikovana kao zaštićeni spomenik kulture III kategorije, što je čini sastavnim dijelom kulturnog naslijeđa regiona.
Dimenzije: 19 X 8 m
Visina munare: 16 m
